பறந்து வரச் சிறகிருந்தும் - நீ பறந்து வராமல் உன் இறக்கைகளை ஒடுக்கி வைத்துக் கொண்டு…
என்னைப் பற பற என்கிறாய்!
என் முறிந்த சிறகுகளோடு நான் எப்படிப் பறப்பேன் சொல்…?
அன்புடன் செல்வம்
வாழ்வில் நிம்மதியைத்தேடும் என்போன்றவர்களோடு என் உள்ளக்கிடக்கைகள் இங்கே பகிரப்படும். அன்புடன் செல்வக்குமார் மட்டக்களப்பு...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
இது என் கவிதை அல்லவா...?
ReplyDeletehttp://sathiya.wordpress.com/2008/03/04/230/